W Polsce kwota około 44 000 osób, które nie mają stałego miejsca zamieszkania, to liczba, która nie przestaje rosnąć. Czy jest sposób na zmienienie tej smutnej statystyki? Bezdomność to złożony problem społeczny, który powinniśmy brać pod uwagę w naszej codziennej działalności. Właśnie taką ideą kieruje się Jacek Hajnos, twórca projektu edukacyjnego o nazwie „Bezdomność w relacjach”.
Inicjatywa Jacka Hajnosa polega na wykorzystaniu sposobności do nauki i edukacji, aby zwiększyć świadomość społeczeństwa na temat bezdomności. Każde działanie ma jednak swój początek. Jakie wydarzenia poprzedziły powstanie tej inicjatywy?
Jacek Hajnos to osoba silnie zaangażowana w prace na rzecz osób bezdomnych. Już od wielu lat wspiera różnego rodzaju projekty, których celem jest pomoc osobom obarczonym problemami życiowymi. Stał na czele wielu inicjatyw charytatywnych, skupiających się na udzielaniu pomocy minimalizujący skutki bezdomności oraz innych sytuacji kryzysowych.
Projekt „Bezdomność w relacjach” upowszechnia informacje na temat osób żyjących na ulicy i zasobów dostępnych dla nich przez szkoły i inne instytucje edukacyjne. Celem Hajnosa jest pokazanie prawdziwej strony bezdomności – ujmując człowieka, jako jednostkę zasługującą na szacunek i godne traktowanie oraz edukowanie społeczeństwa jak najlepiej wesprzeć te osoby.
Edukacja mająca na celu zwiększenie zaangażowania społecznego może stanowić ważne narzędzie w walce z bezdomnością. Dzięki programom jak ten stworzonym przez Hajnosa, uczniowie i inni uczestnicy mają szansę dowiedzieć się więcej o problemach osób bez domu prywatnie i indywidualnie, zrozumieć ich potrzeby oraz nauczyć się reagować właściwie na sytuacje kryzysowe.
„Bezdomność w relacjach” zawiera szereg warsztatów i prelekcji prowadzonych przez Hajnosa i ekspertów z dziedziny problemów socjalnych. Najważniejszym aspektem projektu jest natomiast centralne miejsce jakie zajmuje opowieść osób doświadczających bezdomności. Są to relacje pełne życiowych doświadczeń, które mogą posłużyć jako źródło refleksji zarówno dla młodych ludzi, jak i dorosłych.
Wskazując na realia związane z życiem osób bez domu, a także ukazując ich indywidualną twarz oraz problemy z jakimi muszą się mierzyć każdego dnia – projekt „Bezdomność w relacjach” tworzy realną możliwość zmiany percepcji społecznej dotyczącej tego zagadnienia.
Koncept edukacji społecznej jest ideą przewodnią całego projektu. Jest to element szczególnie istotny dla zmiany postaw społeczeństwa wobec osób dotkniętych tym problemem.
„Bezdomność w relacjach” to propozycja ukierunkowana nie tylko na udzielanie pomocy osobom potrzebującym, ale także tworzenie mechanizmów prewencyjnych przed powstaniem kolejnych patologii społecznych. Może zostać ona środkiem zaradczy dla skomplikowanego problemu społecznego, takiego jak bezdomność.
Projekt Jacka Hajnosa pokazuje, że drogą do rozwiązania problemów społecznych jest intensywne działanie na wielu płaszczyznach – zarówno pomagające osobom potrzebującymi teraz, jak i edukacyjna przeznaczona dla młodych ludzi – przyszłości naszego kraju.
Bezdomność to palący problem społeczny, który dotyka wiele społeczności na całym świecie. Nie jest to wyjątkowy przypadek w Polsce. Chociaż działania rządów oraz zespoły pomocowe mają na celu rozwiązanie tego problemu, rola każdego członka społeczeństwa przyczynia się do skutecznego podejścia. W tym kontekście warto zapoznać się z pedagogicznym projektem artysty i aktywisty Jacka Hajnosa, który ma na celu kształtowanie empatii i zrozumienia problemu bezdomności.
Projekt Jacka Hajnosa nosi tytuł „Bezdomność w relacjach” i jest skierowany do młodzieży w wieku szkolnym, ale jest on też otwarty dla dorosłych i innych grup społecznych. Swoim założeniem zakłada kulturową edukację poprzez sztukę zorientowaną interdyscyplinarnie: film, teatr, muzykę czy literaturę.
W centrum jest tu osoba bezdomna – traktowana ze szacunkiem i jak najdalej od stereotypowych wyobrażeń. Wszystko to ma na celu otwarcie oczu, zrozumienie potrzeb i sytuacji ludzi żyjących na ulicy.
Na zajęciach uczniowie mierzą się z własnymi uprzedzeniami oraz pogłębiają swoją wiedzę o mechanizmach prowadzących do bezdomności oraz trudnościach, z jakimi borykają się osoby bezdomne. Celem Hajnosa jest nie tylko edukacja, ale także przekonanie młodzieży do angażowania się w działania na rzecz zmniejszania problemu bezdomności.
Projekt Jacka opiera się na interaktywnych warsztatach, dyskusjach, spotkaniach z bezdomnymi oraz projekcjach filmów dokumentalnych o tematyce dotyczącej bezdomności. Artysta stawia na konfrontację z problemem i niwelowanie barier między ludźmi dzięki wzajemnemu poznanie.
Hajnos jest przekonany, że edukacja przez sztukę jest skutecznym narzędziem walki ze stereotypami i uprzedzeniami dotyczącymi osób bezdomnych. „Uważam, że edukacja poprzez sztukę jest niezmierzenie ważna w moim projekcie.” – powiedział Hajnos.
„Bezdomność w relacjach: Uczący projekt Jacka Hajnosa” to nie tylko artystyczny projekt, ale prawdziwe narzędzie zmiany społecznej. Kto wie, być może dzięki temu typowi edukacji uda się zniwelować problem bezdomności – nie tylko w sensie materialnym, ale także mentalnym czy emocjonalnym – oraz przebudować podejście do osoby bezdomnej jako jednostki potrzebującej pomocy i wsparcia.
